De dementierapporteur: Tamara van Ark

Even voorstellen! Mijn naam is Tamara van Ark. Ik was actief in de landelijke politiek tot ik een jaar geleden vanwege gezondheidsredenen stopte. Met pijn in het hart (ook al betroffen de gezondheidsklachten mijn nek en schouders) want ik heb het altijd met veel plezier gedaan omdat je het verschil kan maken onder andere door te kijken naar wat er wél kan. Gelukkig gaat het nu weer een stuk beter met mijn gezondheid. Toen Julie Meerveld en Gerjoke Wilmink mij benaderden met de vraag of ik dementierapporteur wilde worden voor Alzheimer Nederland werd ik gelijk enthousiast. En de kennismakingsgesprekken lieten zien dat dit zeker terecht was. Ik houd ervan om mensen te ontmoeten en met allerlei partijen en organisaties oplossingen te realiseren. Daarom zet ik graag mijn schouders onder deze opdracht.  

Naast mijn werk houd ik van wandelen, goede boeken en series en rommelmarkten. Schatzoeken noem ik dat. Met mijn man en onze kinderen (die in wisselende setting bij ons zijn) woon ik in Rotterdam, inmiddels is ons gezin aangevuld met onze labradoodle Charlie die altijd zorgt voor een vrolijke noot.  

Het is enorm belangrijk dat we het leven voor mensen met dementie en hun familie gaan verbeteren. Zeker omdat het aantal mensen met dementie de aankomende jaren gaat toenemen. De stip op de horizon is een toekomst zónder dementie, maar zover is het nog niet. We moeten nu alles op alles zetten voor een beter leven mét dementie. We hebben allemaal wel iemand in ons hoofd of ons hart als we denken aan dementie. Ik vind het ongelooflijk knap dat Alzheimer Nederland zoveel voor elkaar krijgt, met alle mensen die er werken, de vrijwilligers, samen met mensen met dementie en hun naasten. En dat is breed, het gaat van het terrein van bewustwording (die prachtige tv spots!) tot onderzoek, van belangenbehartiging in de politiek tot in gesprek zijn met mensen met dementie zelf. Ik denk dat we de zorg en ondersteuning voor mensen met dementie nog verder kunnen verbeteren. Juist omdat dementie de hele samenleving aangaat, vind ik het een mooi en belangrijk thema om me het aankomende jaar voor in te zetten.  

Er zijn veel maatschappelijke afspraken en programma’s die gaan over dementie. Ook Alzheimer Nederland heeft een meerjarenstrategie en zet in op onderzoek en ondersteuning.  Gemeenten, ministeries, zorgverzekeraars en woningcorporaties zijn partijen die met elkaar de schouders onder deze programma’s moeten zetten. Want dementie is een uitdaging voor de héle samenleving. En dus hebben we elkaar nodig. Alzheimer Nederland heeft mij gevraagd als dementierapporteur. Ik hoop dat ik als een soort oliemannetje (of is het olievrouwtje?) aan de slag kan om al die afspraken een stap verder te helpen. Als het nodig is blaas ik de afspraken nieuw leven in en kijk ik waar de witte vlekken zijn. Het liefst doe ik dat met het delen van goede voorbeelden. Voor mij is het belangrijk om te kijken of de plannen en programma’s daadwerkelijk werken voor mensen met dementie en hun naasten.  

Voor mij is het jaar als dementierapporteur een succes als mensen met dementie en hun naasten over één jaar, op Wereld Alzheimer Dag 2023, aangeven dat het leven voor hen iets makkelijker en dragelijker is geworden. Dat er meer begrip is, dat ze zien dat organisaties een tandje harder lopen en dat de organisaties samen werken en elkaar weten te vinden. Ik zal het jaar als dementierapporteur veel gesprekken en ontmoetingen hebben met het hele veld. Denk aan mensen met dementie, mantelzorgers, casemanagers, onderzoekers, de netwerkcoördinatoren. Uit deze gesprekken volgen de belangrijkste onderwerpen waar ik me dit eerste jaar mee bezig houdt als dementierapporteur. En natuurlijk praten we ook met andere organisaties die hun aandeel moeten leveren en dit vaak ook vastgelegd hebben in plannen en programma’s. Denk aan gemeenten of woningcorporaties. Ik ben benieuwd waar de plannen al zijn gelukt en wat de succesfactoren zijn. Of waar er nog een extra zetje gegeven moet worden. Voor mij staat voorop dat de visie van Alzheimer Nederland dichterbij moet komen; een beter leven met dementie en een toekomst zonder dementie.