Verhalen van collectanten
Tijdens de collecteweek gaan duizenden collectanten de straten op. In buurten die ze meestal goed kennen; vol aardige buren en onvergetelijke ontmoetingen. In deze video- en fotoreportage nemen we een kijkje in de straten van een aantal bijzondere vrijwilligers.

Bekijk de verhalen van onze collectanten
Accepteer cookies om de video te kunnen bekijken
Accepteer cookies om de video te kunnen bekijken
Coco van der Horst: “Als je nu bijdraagt aan de collecte kan je écht een verschil maken”
“De meeste mensen aan de deur zijn erg dankbaar dat ik collecteer voor Alzheimer Nederland. ‘Daar wil ik wel voor geven’, is een reactie die ik vaak hoor. Dat geeft veel voldoening. Ook geven mensen best wel hoge bedragen. Dat zorgt voor een extra boost, omdat ik fanatiek ben en zoveel mogelijk geld wil ophalen. Daarom collecteer ik ook in Breukelen, waar ik veel meer mensen ken dan in mijn woonplaats Utrecht.
We moeten blijven investeren in onderzoek naar dementie omdat we aan de vooravond staan van een aantal baanbrekende ontwikkelingen. Dus als je nu bijdraagt aan de collecte kan je écht een verschil maken. Misschien kunnen we de ziekte niet genezen, maar vroeg herkennen en uitstellen is zeker mogelijk.
Collecteren kost weinig tijd. Je bepaalt zelf of je een paar uurtjes of een hele week langs de deuren gaat. Zeker in deze tijd is het juist goed om een paar uurtjes buiten te wandelen. En als je het samen doet is het ook nog eens gezellig. Als je écht geen tijd hebt om te collecteren, dan is de online collectebus een goed alternatief. Bij mij zat er in no time 500 euro in omdat mijn vader zijn complete contactenlijst een appje had gestuurd.
Ik vind dat we iets meer aan een ander moeten denken en iets minder aan onszelf. Vanuit mijn geloof is het belangrijk om altijd het goede te doen en andere mensen te helpen. Dat is voor mij de motivatie om het beste te doen voor de mensen om me heen en me altijd voor de volle 100% in te zetten.”
Oane van Zwol: “Mensen aan de deur vinden het mooi dat ik collecteer”
“Vorig jaar ben ik mijn moeder verloren aan de ziekte van Alzheimer. Ze was nog maar 65 jaar. Het is ontzettend zwaar om je moeder zo snel achteruit te zien gaan. We probeerden er voor haar het beste van te maken, maar raakten haar al vrij snel kwijt. Vooral in de laatste anderhalf jaar in het verpleeghuis verdween mijn moeder volledig in haar eigen wereld. Er voor haar zijn en hopen dat ze daar steun aan had, was het enige dat we nog voor haar konden doen. Toen ik op Facebook een oproep van Alzheimer Nederland voor collectevrijwilligers voorbij zag komen, leek me dat iets dat ik moest en ook graag wilde doen. Het is een laagdrempelige manier om een steentje bij te dragen aan de maatschappij.
Ik coördineer de collecte in een deel van Heerenveen en ga tijdens de collecteweek elke avond een paar uurtjes langs de deuren. Ik merk dat veel mensen aan de deur wel iemand in de familie of kennissenkring hebben die dementie heeft. Dan knoop je al snel even een praatje aan. Soms vragen ze aan mij waarom ik collecteer, omdat ik relatief jong ben. Nadat ze mijn verhaal hebben gehoord, zeggen ze vaak dat ze het mooi vinden dat ik dit doe.
Steeds meer mensen krijgen met dementie te maken, dus is het belangrijk om nog meer onderzoek mogelijk te maken. Maar voor onderzoek is veel geld nodig. Hoe meer aandacht er is voor de impact van dementie, hoe meer mensen bereid zijn te doneren. En hoe meer collectanten de straat opgaan, hoe meer geld we samen kunnen ophalen. Het kost je maar een week per jaar, dus kom op en meld je ook aan als vrijwilliger!”
Marianne Goris: “Collecteren is hard nodig en geeft veel voldoening”
“Mijn vader was halverwege de zestig en net met pensioen toen hij vasculaire dementie kreeg. Hij overleed vier jaar geleden. Het was afschuwelijk om zo’n grote en sterke man in korte tijd zo enorm achteruit te zien gaan. In het laatste jaar van zijn leven werd ik gebeld door Alzheimer Nederland omdat ze op zoek waren naar collectanten. ‘Dat moet ik doen’, dacht ik meteen. Inmiddels coördineer ik de collecte in Reeuwijk en loop ik zelf ook mee. Aan de deur merk ik dat er steeds meer bewustwording is over de impact van dementie. En dat de collectebus gaandeweg steeds zwaarder wordt geeft me natuurlijk extra motivatie om door te gaan.
Hoewel het contactloos betalen via de QR-code op de collectebus in opkomst is, hebben veel mensen toch nog een potje contant geld bij de deur staan. Het meest bijzondere dat ik vorig jaar meemaakte was dat iemand een briefje van vijftig in de collectebus deed. Zijn vader had dementie en was in diezelfde week opgenomen in het verpleeghuis. Hij was blij om op deze manier iets te kunnen bijdragen. Omdat ik dat traject zelf ook heb meegemaakt sta je dan wat langer aan de deur om het verhaal te horen.
1 op de 3 vrouwen krijgt dementie. Ik vind het een akelig vooruitzicht dat een aantal van mijn vriendinnen of ikzelf misschien wel aan de beurt zijn straks. Ik hoop dat er in ieder geval voor de generatie na ons een medicijn wordt gevonden om de ziekte te remmen of te stoppen. Daar is veel meer onderzoek voor nodig. Tegen mensen die twijfelen om collectevrijwilliger te worden zou ik willen zeggen: doe het gewoon. Het is hard nodig en geeft veel voldoening. Bovendien bepaal je zelf hoeveel tijd je eraan besteedt – een uurtje of een hele week, alleen je eigen straat of de hele wijk. Alle beetjes helpen, dus meld je aan en ga ervoor!”
Steffi Vos: Geld ophalen voor onderzoek geeft me het gevoel dat ik iets bijdraag tegen dementie.
“Mijn moeder heeft de ziekte van Alzheimer. Ze kreeg de diagnose toen ze 65 jaar was. Ik vind dat ze dit niet verdient. Ze heeft haar kinderen altijd op de eerste plaats gezet en nu wij ouder zijn gun ik haar dat ze kan genieten en leuke dingen kan ondernemen. We proberen het zo te regelen dat ze een fijn leven heeft, maar ik voel me machteloos omdat ik het ziekteproces niet kan tegenhouden. Geld ophalen voor onderzoek geeft me het gevoel dat ik toch iets bijdraag in de strijd tegen de ziekte. Ik hoop dat we dementie ooit kunnen genezen. Niet alleen voor mijn moeder, maar voor alle mensen die ermee te maken hebben.
Mijn doel is om elk jaar meer geld op te halen. Niet alleen zelf, maar ook als wijk. Ondanks de coronacrisis is dat vorig jaar gelukt. Dat komt deels omdat steeds meer mensen weten dat ik me inzet voor de collecte en vervolgens ook mee willen lopen. En als je elk een kant van de straat doet, haal je in dezelfde tijd twee keer zoveel op. En het is natuurlijk veel gezelliger dan alleen!
In 2019 dreigde de collecte in mijn wijk in Nijmegen niet door te gaan omdat er geen coördinator was. Als je bedenkt dat ik met hulp van vrienden al 500 euro ophaal, is het natuurlijk zonde als geen enkele collectant kan lopen. Dus heb ik me aangemeld als coördinator. Ik loop zelf zeven dagen per week, maar iedere collectant mag zelf bepalen hoe vaak hij of zij collecteert. Een uurtje is ook goed. Daarmee haal je meer op dan je zelf in de collectebus zou doen.
Ik vind contactloos betalen via de QR-code op de bus echt een superuitvinding. Ik merk bovendien dat mensen daardoor meer geven, omdat je eerder 5 euro overmaakt dan 75 cent. En dat tikt lekker aan. Ik check de contactloze opbrengst elke dag voor en na het collecteren. Het is niet alleen leuk maar ook extra motiverend om te zien hoe snel die opbrengst stijgt.”
Sophie Pereboom: “Ik vind het heel normaal om iets goeds te doen voor anderen”
“Ik liep al langer rond met het idee om me in te zetten voor het goede doel, maar wilde liever niet iets structureels doen. Als collectevrijwilliger ben ik elk jaar een korte periode intensief bezig, dus dat is ideaal. Ik coördineer de collecte in Nijmegen-West en loop tijdens de collecteweek twee of drie avonden mee.
Dankzij de collecte ontmoet ik mensen in mijn eigen buurt die ik normaal nooit zou hebben ontmoet. Dat levert mooie en waardevolle gesprekken op, dus ik vind het altijd jammer als de collecteweek weer voorbij is! Ik zie de online mogelijkheden als een mooie aanvulling op de traditionele manier van collecteren. Je spreekt er mensen mee aan bij wie bijvoorbeeld niet wordt aangebeld.
Ik hoop dat er ooit een medicijn wordt gevonden om dementie te remmen of uit te stellen. Dementie is een ontzettend schrijnende ziekte, omdat iemand zichzelf volledig verliest. Mijn oma had de ziekte van Alzheimer. Als ik bij haar op bezoek ging zag ik af en toe een glimp van de vrouw die ze ooit was. De keuze om vrijwilliger te worden voor Alzheimer Nederland was dan ook niet meer dan logisch. Ik vind het heel normaal om iets goeds te doen voor anderen. Ik zou willen dat iedereen dat deed, want samen kunnen we nog veel meer bereiken.
Ik heb met mezelf afgesproken dat de laatste deur waar ik aanbel altijd positief moet eindigen. Vorig jaar duurde dat even, tot een vrouw van een jaar of 35 de deur opendeed. ‘Ik vind het zó leuk dat je langskomt!’, riep ze uit. Ze vertelde dat ze met mensen met dementie werkt. Ik heb een half uur bij haar aan de deur gestaan om naar haar bijzondere verhalen te luisteren. Vervolgens schraapte ze al het kleingeld in huis bij elkaar voor de collecte.”
Wil je ook collecteren?
Ben je enthousiast geworden over de verhalen van deze collectanten en wil je ook gaan collecteren? Voor de komende collecteweek in november hebben we nog collectanten nodig!
Meer lezen
Collectebus met QR-code
Alle bussen zijn voorzien van een QR-code. Hiermee kunnen mensen ook met hun mobiele telefoon geld geven. Een mooi alternatief voor als er geen kleingeld in huis is!
Tips en misverstanden over collecteren
Ga je dit jaar ook meelopen als collectant? Lees alvast 10 collectetips en een aantal misverstanden over collecteren.