DNA hydroxymethylering bij veroudering en de ziekte van Alzheimer
Het aantal mensen met de ziekte van Alzheimer stijgt nog altijd fors. De oorzaak van deze ziekte is echter in de meeste gevallen nog altijd een raadsel. Steeds meer onderzoeksresultaten wijzen er echter op dat epigenetische processen een cruciale rol spelen. Epigenetische processen zijn erfelijke veranderingen in de genfunctie die optreden zonder wijzigingen in de basenpaarsamenstelling van het DNA.
Het onderzoek
Het voorgestelde onderzoek richt zich op het verband tussen leeftijdsgebonden veranderingen in één recent ontdekt epigenetisch mechanisme, namelijk DNA hydroxymethylering, en de ziekte van Alzheimer. Hiertoe wordt in eerste instantie binnen gezonde mensen van verschillende leeftijden (60-100 jaar) naar genoomwijde veranderingen in hydroxymethylering gekeken, gebruikmakend van post- mortem breinweefsel. Daarnaast worden breinen van gezonde mensen vergeleken met die van AD-patienten. Deze patronen worden verder gekoppeld aan veranderingen in DNA methylering (een nauwverwant epigenetisch proces) en genexpressie. Met behulp van deze studie hopen we meer inzicht te krijgen in de exacte rol van de verscheidene (epi)genetische processen bij veroudering en het veroorzaken van Alzheimer.
Onze hypothese is dat veroudering gepaard gaat met grote veranderingen in DNA hydroxymethylering die nog duidelijker zichtbaar zijn bij AD patienten in vergelijking met gezonde mensen. Onderzoek naar de rol van epigenetische processen kan meer licht werpen op de pathofysiologie van de ziekte van Alzheimer en kan het fundament leggen voor een betere behandeling ervan.
Over de Dorpmans-Wigmans Stichting
In 2006 schonk het kinderloze echtpaar J.A.M .Dorpmans (1924-2006) en C.T.M. Wigmans (1929-2013) het merendeel van hun vermogen aan de stichting die hun naam draagt: Dorpmans-Wigmans Stichting. Deze stichting stelt zich het volgende doel: het stimuleren van onderzoek naar zowel de ziekte van Parkinson als de ziekte van Alzheimer.
De Dorpmans-Wigmans Stichting financiert sinds 2008 twee projecten per jaar die door Alzheimer Nederland te Amersfoort en de Stichting ParkinsonFonds te Hoofddorp zijn voorgeselecteerd.
Bij leven was Hans Dorpmans als klinisch psycholoog verbonden aan het Penitentiair Selectie Centrum te Scheveningen. Daarnaast hield hij ’s avonds spreekuur aan huis waar hij talloze mensen met psychische problemen heeft behandeld. Hij had grote interesse in wetenschap, met name medisch onderzoek. In de laatste vier jaar van zijn leven bracht een voortschrijding van de ziekte van Parkinson, die met name zijn stem beïnvloedde, hem steeds meer in een isolement.
Desondanks behield hij, ook tijdens zijn ziekte, interesse voor berichten over de meest innovatieve behandeltechnieken (stamceltherapie) en nieuwe medicijnen (neurophilins) die zijn leven in de toekomst hopelijk zouden kunnen verbeteren. Bij de keuze van te financieren projecten zal met deze interesses rekening worden gehouden.