Het onderzoek

‘Dit onderzoek kan zeker een doorbraak in de behandeling van alzheimer realiseren, daar geloof ik wel in.’ Peter Paul de Deyn onderzoekt met zijn team een totaal nieuwe insteek om alzheimer te behandelen. Ze gaan de op hol geslagen ontstekingen in de hersenen bij alzheimer afremmen. Ze hopen hiermee niet alleen het ziekteproces in de hersenen te verminderen, maar ook geheugenproblemen op te lossen.

Op dit moment is er nog geen therapie tegen alzheimer, terwijl de nood hoog is. Het aantal mensen met alzheimer blijft stijgen. Prof. De Deyn werkt daarom met zijn team met man en macht  om door zijn onderzoek een stap dichter bij een behandeling te komen. 

Door voorgaand onderzoek weten we steeds meer over het ziekteproces van alzheimer. Zo is het bekend dat ophopingen van eiwitten in het brein een rol spelen. Het afweersysteem probeert deze ophopingen op te ruimen, maar tevergeefs. Het lijkt alsof het afweersysteem goed werk verricht, maar de bijbehorende ontstekingen kunnen het ziekteproces juist weer versnellen.

In zijn vorige onderzoek heeft prof. De Deyn met een bepaalde stof één van de receptoren aangezet om de ontstekingsreactie af te remmen. De resultaten in muizen zijn hoopgevend: ‘We zagen niet alleen minder ontstekingen in de hersenen, ook de hoeveelheid schadelijke eiwitophopingen nam af. Daarnaast zagen we een verbetering in het geheugen. Dat zijn spectaculaire resultaten. De combinatie van het ziekteproces in de hersenen en de ziekteverschijnselen aanpakken, dat is precies wat we willen met een behandeling.’ 

Als volgende stap gaan prof. De Deyn en zijn onderzoeksteam in dit onderzoek de andere route aanpakken om de ontstekingen nog verder af te remmen. Ook gaan ze de combinatie van beide routes onderzoeken. ‘We verwachten dat dit het laatste onderzoek in muismodellen is, daarna kan het onderzoek overgaan naar de klinische fase. Dat betekent onderzoek bij mensen. We voeren al gesprekken met verschillende partners om dit mogelijk te maken. We hopen deze stap naar onderzoek bij mensen binnen drie jaar te kunnen maken.’