Deelnemers Restaurant Misverstand 2022

Edwin staat nog volop in het gezinsleven als hij te horen krijgt dat hij alzheimer heeft. Edwin en zijn vrouw Agnes hebben een tweeling van inmiddels negen jaar. Edwin staat elke ochtend om zeven uur op om boterhammen te smeren en brengt de kinderen naar school. Hij is een spraakwaterval, maar het kan hem ook plotseling teveel worden. Dan zijn de prikkels teveel en trekt hij zich even terug. Edwin daagt zich zelf graag uit en doet daarom ook mee aan Restaurant Misverstand. “Ik wil zelf ontdekken wat ik nog kan. En ik vind het belangrijk om de kijkers informatie over te brengen over dementie.” 

Gerda is wellicht de meest actieve persoon die we ooit bij Restaurant Misverstand hadden. Ze wil gewoon álles doen wat zij nog kan en haar lichaam en hersenen actief houden. Zij heeft een voorloper van vasculaire dementie: Cognitief Vasculair Impairment. De van oorsprong Vlaamse heeft altijd haar mannetje gestaan met een carrière als financieel directeur/ accountant/ controller van verschillende overheidsinstellingen. Daarmee was zij in de begintijden één van de weinige vrouwen in een dergelijke toppositie. Ook nu is stil zitten niets voor haar. Zo zingt zij in een pop/rock koor, zit ze in een sambaband, tennist ze en nog veel meer. Haar iPad helpt met het organiseren van alle clubjes en activiteiten. Gerda woont alleen met haar drie honden. Hen uitlaten is een dagelijkse uitdaging, maar zorgt ook voor beweging én  sociaal contact. 

De positieve Maarten werd door zijn dochter aangemeld. Het leek haar echt iets voor haar vader om mee te doen aan Restaurant Misverstand. En dat was een schot in de roos. Maarten is een vrolijke man die alles graag van de positieve kant wil bekijken. “Als iets niet lukt dan begin ik gewoon even opnieuw, misschien lukt het dan wel." Maarten houdt erg van fietsen en wandelen met de hond. Vroeger hield hij van motorrijden, maar dat kan nu helaas niet meer. Maarten is helemaal op zijn plek als charmante ober in het restaurant. Samen met zijn vrouw zoekt hij momenteel naar fijne dagactiviteiten voor een paar keer per week. Samen met lot- én leeftijdgenoten actief blijven is zijn wens.

De zorgzame en gezellige Marian woont met haar man Gert in een woonark in Uithoorn. Naast een baan als cateringmedewerker zorgde Marian vroeger voor de kinderen, haar man is vrachtwagenchauffeur en dus veel van huis. Nu ze echt niet meer kan en mag werken door de alzheimer, baalt ze daar erg van. En ook dat ze niet meer mag autorijden vindt ze lastig. “Het beperkt je in je vrijheid." Marian vindt het fijn om mensen te helpen en verzorgen. En verheugt zich erop om weer lekker te koken in Restaurant Misterstand. Dat heeft ze in haar werk ook altijd gedaan. Dat ze in het restaurant daarbij soms ook de confrontatie met zichzelf aangaat neemt ze voor lief.  

De goedlachse Marianne woont met haar jeugdliefde Cor in een knus huis in Leiden. Ze heeft twee dochters, zes kleinkinderen, drie honden en twee parkieten. Jarenlang werkte zij als schoonmaakster bij ouderen met dementie in een zorginstelling. Totdat haar collega’s haar aanspraken. "Je bent nu al voor de derde keer datzelfde vloertje aan het dweilen, Marianne. Schoner wordt hij niet." Ze kwam in de ziektewet, maar haar lieve collega’s zorgen ervoor dat ze nog steeds mag komen werken, op vrijwillige basis dan. Marianne geniet van het werken en vooral het contact met collega’s. Ze komt soms niet goed op haar woorden en dat frustreert haar mateloos. Toch klinkt in het restaurant regelmatig haar lach.

Mark heeft inmiddels al zeven jaar de diagnose alzheimer. Hij wist thuis lange tijd dingen te verbloemen voor zijn vrouw Jolanda en hun twee zoons. Uiteindelijk noemt hij de diagnose een opluchting. Hij kon er immers niks aan doen dat hij zo was. Mark heeft verschillende topfuncties gehad. Hij werkte lange tijd bij het ministerie van Defensie waarvoor hij veel in het buitenland was. Mark is nog steeds heel sportief en loopt graag hard. De alledaagse handelingen in huis worden wel steeds moeilijker. Hoe meer rust er is, hoe beter het met hem gaat. Zijn vrouw en hij beseffen dat dit in het restaurant niet op zal gaan, omdat daar veel hectiek is. Ondanks dat Mark zijn spraak hem soms in de steek laat, is hij een heel sociaal persoon die geniet van het contact met anderen. Het is daarbij heel handig dat hij heel goed met een dienblad vol met glazen overweg kan. 

De ondernemende Petra werkte al ruim veertig jaar bij dezelfde werkgever toen ze met een burn-out thuis kwam te zitten. Een onjuiste diagnose, die veel mensen met dementie op jonge leeftijd bekend voorkomt. Uiteindelijk bleek ze de ziekte van Alzheimer te hebben. Petra gaat niet bij de pakken neer zitten en blijft doen wat zij nog kan. Ook als het wat lastiger wordt. Zo wordt boodschappen doen steeds moeilijker, maar ze gaat toch, al doet ze er uren over. Met haar man en twee kinderen proberen ze daar ook om te lachen. Humor helpt bij het accepteren, hoewel er ook veel verdriet is. En mag zijn. De band in het gezin in nog hechter geworden dan daarvoor. 

Bij Robert en zijn gezin sloeg de diagnose alzheimer in als een bom. Er was veel verdriet. Robert was net drie jaar met zijn eigen bedrijf gestart en had nog veel plannen. In zijn omgeving is Robert de enige met dementie op zijn leeftijd. Hij doet mee aan Restaurant Misverstand omdat hij behoefte heeft aan contact met lotgenoten. Robert is een gezelligheidsmens. In zijn vrije tijd gaat hij op pad met zijn buddy en elke dinsdag is hij op het voetbalveld te vinden. Hij was vroeger voorzitter van de vereniging. Dit kan niet meer, maar nu is hij toegetreden tot het VUT clubje. Zij verzorgen en onderhouden de velden en dat brengt hem veel plezier.